Page 91

bantur ; cum ecce ατυχια, veriùs διαβολων, et calumniam
dixero, me præcipitem egit, et κακων ιλιαδα intulit. Timan-
thum imitari liceat, Benigne Lector, qui cùm mœstos
pinxisset adstantes, et tristitiæ omnem imaginem con-
sumpsisset, ob Iphigeniam stantem ad aras perituram,
patris vultum velauit quem satis mœstum pingere
desperabat. Velum hic protendamus, seu dolore com-
moti ob fortunas perditas, seu charitate ob invidiorum
nequitiam.

Excedere patria consultius fuit quàm libertatis di-
scrimen subire. Sensi tunc maximè cujus esset pretij
απαθεια illa stoica toties mihi exprobata, quæ aut frangi
animum aut imminui prohibebat, quæque vllam lacry-
mam effluere non passa est. In Belgium fœderatum ire
destinaueram, frequens Litteratorum asylum, ad quem
me invitare videbatur amicorum Belgarum multitudo.
Rhotomagum, Diepam, tandemque Portum-Gratiæ,
eo consilio perveni. Conscensuro navim Roteroda-
mum properantem, nuntiatum est Ostendenses pyratas
magno impetu hasce oras depopulari, nullis parcen-
tes, prædam ex singulis conquirere ; Gallos præterea
in quos præcipuè essent animati, in Oceanum demer-
gere. Hæc tanto terrore, pictoris quo famulo utebar,
animum percusserunt, ut se eò nauigaturum negaret.
Quo factum est ut nutans inter ejus pusillanimitatem
meamque constantiam, statuerim, cùm tanti momenti
iter istud non esset, redire Parisios.

Hinc Heidelbergam ire decreui, quo me Sereniss.
Elector benignissimè litteris aliquando compellauerat.