Page 92

Cessit ad votum res, Principe maxima cum humanitate
me excipiente, et solatium omnis generis exhibente :
Nouum id non erit cui Germanicæ gentis comitas
perspecta est. Dum ita tranquillam dego vitam, lin-
guamque et mores Germanorum addisco, constitui
tandem et vana hominum consilia irridere, sic mea
interpretabor, et totum me philosophiæ medicinæque
tradere. Solent equidem plerumque in hunc statum
redacti vitam monasticam amplecti ; sed quid facerem
vxore comitatus, et alijs implicitus consiliis ? In
summa, de hoc nequidem cogitasse me ultro profiteor.

Peregrinandi pruritus me invasit, ut Principum
aulas Medicorumque arcana recondita propriùs co-
gnoscerem, quorum ideo amicitiam studiosè aucupa-
tum me esse non diffiteor. Tanta felicitate id successit,
ut plerosque non ad benevolentiam modò, verùm et ad
familiaritatem pertraxerim. Patiantur hic nominari
quorum magnificentiæ solatij votorumque partem me
debere magno animi cum fructu atque lætitia recordor.
Leopoldus Augustus, immensis suis largitio-
nibus, immensis mihi collatis honoribus, inter illos
primas sibi vindicare meritò solet. Sereniss. Electores
Bauarus, Saxo, Brandemburgicus et Palatinus, maje-
statem interdum deponere dignati sunt, quò familia-
riùs mecum colloquerentur, et in ipsis epulis aut vena-
tionibus pro more philosopharentur. Serenissimi fra-
tres Duces Wirtembergici, Eberardus, Fridericus, et
Vlricus, hominum optimi, tanta in me contulerunt me-
rita, ut mihi etiam recolenti memoria pudorem reno-