distinguente, alia educitur sutura, oblique deorsum inter caninum et incisorium canino proximum delata, quæ cum illa communis efficitur, quæ in palati extremo iuxta incisorios dentes transuersim in illis animalibus fertur. Hæc sutura citra omnem cartilaginis interuentum adeo insignis est, ut quartum a me enumeratum maxillæ os, canes in duo diuisum commonstrent. Verum non arbitrandum est suturam hanc, inter dentium præsipiola in canibus aut simijs ductam, a superciliorum medio deorsum continuo progressu (etsi Galenus ita doceat) ferri, sed uti iam admonuimus, ex medio fere ductu illius suturæ incipit, quæ externum nasi ossium latus terminat. Quod ubi in cane simia'ue inspexeris, accurate expendito, quam impossibile sit, hanc suturam porrigi inter dentes hominis, maxillam adepti breuissimam, et dentibus caninis prorsus exiguis donati. Insuper animaduertito, quid in libris de Partium usu Galenus sibi uoluerit, quum duodecim superioris maxillæ ossa esse obiter scripsit : uti et Introductorij seu Medici autor, duodecim tantum maxillæ ossa, e Veterum indubie placito, enumerat :Libro undecimo aut quum Galenus hæc ossa prolixius commemorans, nouem tantum recenset, nullumque os priuatim incisorijs dentibus tribuit, in eo etiam numero cuneiforme os haud complectens.
[Illustrations]
Prior seu dextra huius capitis figura, inferiorem maxillam una cum dentibus anteriori facie exprimit. Posterior figura, inferiorem maxillam simul cum humiliori dentium serie posteriori sede delineatam exhibet. Tabula autem tertio præsentis libri Capiti præposita, ad characterem C, maxillam a latere delineatam ostendit.
| A 1, 2 | Maxillæ inferioris alterum caput, quo hæc superiori maxillæ dearticulatur. |
| B 1, 2 | Cervix, seu collum capitis A insigniti. |
| C 1, 2 | Alterius lateris acutus processus, in quem temporalis musculus insertionem molitur. |
| D 2 | D in umbra latitat, sinistræ figuræ amplum indicans sinum, cui in ore dilitescens musculus inseritur, qui simul cum temporali et mansorio attollendæ seruit maxillæ. |
| E 1, 2 | Asperitas ad posteriorem inferioremque maxillæ sedem conspicua, ad quam mansorius inseritur. |
| F 2 | In sinistræ figuræ umbra F foramen notat, tertij paris neruorum cerebri sobolem admittens. |
| G 1 | Foramen, quo surculus nerui nuper dicti in humilius labrum procidit. |
| H 2 | In hæc tubercula maxillam detrahentes musculi implantantur, et quidam linguæ ab ipsis oriuntur. |
Animalium omnium homo inferiorem maxillam, pro totius corporis mole, breuissimam adipiscitur : asinus autem et equus inter quadrupeda fere longissimam.Homini breuissimam ob egisse inferior[em] maxillam Homini enim facies obtigit rotunda, non longa, ut reliquis animalibus : quæ, quoniam manibus carent, cibum assumptura, inclinantur. Duram autem hominibus maxillam, ut et cæteris animantibus fieri decuit, quod sola mobilis sit, et varios atque fortissimos motus in mordendo mandendoque sustineat. Cæterum ne sic dura solidaque nimio pondere ipsam mouentibus musculis incommodo foret, sinus et cauitates notatu dignas, medullaque infarctas exigit, interim appendicis undique expers. Sinus hi non adeo in posteriori maxillæ parte, ac in quadrupedibus exculpuntur, sed antrorsum magis uersus menti regionem, et ad maxillæ latera. Plurimis animalium maxilla duobus constat ossibus in summo mento, ubi ma
43