Page 82

cultate omni in eo posita, quòd linguæ græcæ planè
ignarus esset Professor. Commisissem me certò tanto
certamini, adeo temerarium effecerat desperatio, ni
prudentiori consilio Professor suam famam agi edoctus
fuisset : Itaque iv. Iul. mdcxlvii. post exactum ætatis
annum xvi. præsentibus Nuntio Apostolico,
xxxiv Episcopis, Aulæ, Senatus, Urbisque Proceribus, post
bilingue quinque horarum discrimen, feliciter laurea
philosophica decoratus fui, quam modestiori titulo
Magisterium artium Parisienses nuncupant.

Post elapsas aliquot hebdomadas venationis dele-
ctationi destinatas, à qua tamen non rarò inspectoribus
illusis, ad studia me surripiebam, ad quæ innato quo-
dam ardore dicam an furore ferebar, Parisios reuersus
de vitæ conditione eligenda consilium agitari cepit.
Medicinam gerebam in oculis, dilectissimæ Philoso-
phiæ sororem, artem vitæ salutisque custodem, cujus
amorem Parens meus non vulgarem inspiraverat.
Obstabat auunculus quidam meus, et ipse Iuriscon-
sultus, qui cùm se sine liberis videret, me fortunarum
suarum hæredem scribere et in filium adoptare, simulque
pro forensi aliqua dignitate mihi comparanda pecunias
suppeditare promiserat : Est hoc nimirum χρυσα ορη
υπισχνεισθαι ut aiunt, aureos montes polliceri. Tantæ autem
autoritatis viro, ut hic erat in nostra domo, neque ego
neque Parens meus quidquam quod tanto beneficio
reponeremus habere nobis videbamur. Iurispruden-
tiam itaque aggredior, tanto cum desiderio, tantaque
animi contentione, ut qui mihi præerat celebris ante-